Hukuk, normlar koleksiyonundan fazlasıdır; iletişim rejimidir. Bir cümlenin kip seçimi, bir sıfatın serin tınısı, bir deyimin tarihsel gölgesi, bir resmî ifadenin edilgenliği… Hepsi hukukun kalbinde yatan meşruiyet duygusunu etkiler. “Adalet…
Eğitim, yalnız müfredat ve ölçme–değerlendirmeden ibaret değildir; iletişim mimarisidir. Sınıfa giren her öğrenci, kendi kültürel sözlüğünü, nezaket rejimini, jest–mimik repertuarını, hata ve başarıyla kurduğu ilişkiyi, “öğretmen” ve “otorite” imajını, zaman…
“Yenilikçilik” çoğu zaman teknolojiyle, girişimcilikle, finansmanla anılır; oysa her inovasyonun görünmez bir dil altyapısı vardır. Fikri buluruz ama onu dünyaya hangi kelimelerle çağıracağımızı, kimlere hangi tonla anlatacağımızı, hangi toplulukları hangi…
Mimarlık, yalnızca barınma ihtiyacına verilen teknik bir yanıt değildir; duyguların, ritüellerin, iktidar ilişkilerinin ve toplumsal hayal gücünün mekânda vücut bulmuş hâlidir. Bir avlunun mahremiyet önerisi, bir meydanın toplanma daveti, bir…
Kültürel bellek; bir toplumun geçmiş deneyimlerini, ritüellerini, travmalarını, zaferlerini ve gündelik sırlarını simgeler, ritüeller, anlatılar ve mekânlar aracılığıyla gelecek kuşaklara aktarma kapasitesidir. Dil ise bu belleğin hem kabı hem de…
Seyahat; otel rezervasyonundan taksi pazarlığına, müze gişesinden dağ köyündeki düğün davetine, havaalanı anonsundan lokantadaki “ev yemeği var mı?” sorusuna kadar uzanan, baştan sona iletişim eylemidir. Bu iletişim; dilbilgisi ve kelimelerden…
Bir toplumun dili, yalnızca söz varlığından ibaret değildir; ifade biçimleri denen bir bütünü—ses, ritim, vurgu, jest, mimik, sessizlik, bakış, mesafe, yazı düzeni, metafor mimarisi, hikâye örgüsü ve hatta hatırlama/unutma ritüellerini—bir…
Dil öğrenmek; fiil çekimlerini ezberlemekten, kelime listelerini şişirmekten, sınav geçmekten ibaret değildir. Dil öğrenmek; kültürel empatiyi, yani başkasının dünyasını onun kendi kavramlarıyla hissedebilme kapasitesini kazanmak demektir. “Teşekkür ederim” ile “eline…
Sağlık iletişimi yalnızca tıbbi terimler, tanı kodları ve klinik protokoller değildir; ton, yüz yönetimi, sessizlik, metafor seçimi, beden dili, piktogramlar, işaret dili, yazı–tipografi, dijital arayüz mikrokopyası ve kurum ritüelleriyle kurulan…